Przedmiotem studium literackiego Autor uczynił twórczość trzech wybitnych pisarzy: Gombrowicza, Borowskiego i Różewicza.
Książka prezentuje nowe ujęcie problematyki i nowy język w pisaniu o literaturze. Problem nihilizmu staje się bowiem okazją do skonstruowania opowieści o dylematach kultury nowoczesnej, w której świat staje się areną niejednoznaczności i zmienności. Człowiek nie jest już trwałą i stabilną istotą, lecz jawi się jako "niegotowy", zmuszony do nieustannego autodefiniowania. Podobnie dzieje się z wartościami, które tracą swą obiektywność i niezmienność. W takim świecie człowiek nie zaprzestaje jednak poszukiwania sensu. Żeby ów świat opisać, potrzeba nowych języków interpretacyjnych. Toteż rozlegają się w książce echa ważnych dla współczesnej humanistyki zwrotów: hermeneutycznego, lingwistycznego, etycznego etc.