Przed rokiem ukazały się Zalecenia co do stosowania rozpoznań elektrokardiograficznych jako suplement Kardiologii Polskiej. Dużo osób zadało wówczas pytanie: a gdzie są zapisy EKG W tamtej publikacji ich nie było to miał być skondensowany dokument. Teraz pora na wersję ilustrowaną, czyli Atlas EKG przedstawiający przykłady rozpoznań w formie zapisów EKG. Staraliśmy się dobierać zapisy tak, aby jak najlepiej prezentowały zmiany EKG przy zachowaniu jak najlepszej jakości zapisów. O ile było to możliwe, wybieraliśmy zapisy 12-odprowadzeniowe. Trudno zliczyć, ile tysięcy elektrokardiogramów przejrzeliśmy. Jednak nawet w tak obszernej publikacji nie udało się przedstawić wszystkich zagadnień związanych z diagnostyką elektrokardiograficzną. Przykładowo, zapisy w ostrych zespołach wieńcowych lub zapisy stymulatorowe, aby pokazać pełny zakres zmian, wymagałyby po prostu oddzielnych atlasów. Z tego powodu podjęliśmy decyzję o kontynuacji Atlasu EKG, w której w kolejnych tomach będziemy się szerzej zajmować wybranymi problemami EKG, trzymając się zasady, aby zamieszczać jak najwięcej zapisów w skali 1:1. W stosunku do zeszłorocznego dokumentu zaszły niewielkie zmiany. Poprawiliśmy zaobserwowane błędy. Wprowadziliśmy nowy kod pauza (nr 18). Wprowadziliśmy ostatnio opublikowane kryteria EKG do rozpoznawania poszerzenia prawej komory w ewolucjach z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa. W przyszłości trzeba się liczyć z koniecznością aktualizacji kryteriów. Atlas można traktować jako ilustrację Zaleceń, ale można również najpierw podjąć próbę samodzielnego opisania przedstawianych zapisów zazwyczaj ich opis nie zamyka się tylko omawianym kodem rozpoznań. Zapisy główne prezentujące kody są w skali 1:1, aby ułatwić samodzielną pracę z nimi. To przecież w tej skali na co dzień opisywane są elektrokardiogramy, a każde przeskalowanie zamiast ułatwiać może utrudniać zrozumienie istoty problemu./... ze Wstępu