Nie ma we współczesnej kardiologii dziedziny, w której zmieniło się w ostatnich latach tak wiele jak w diagnostyce i terapii ostrych zespołów wieńcowych. Począwszy od rewizji dotychczasowej wiedzy patofizjologicznej na temat przyczyn zawału serca i niestabilnej choroby wieńcowej, poprzez wprowadzenie nowej klasyfikacji ostrych zespołów wieńcowych, aż do ogłoszonej w roku 2000 nowej definicji zawału serca. Na naszych oczach dokonał się epokowy zwrot w rozumieniu tej choroby i sposobie jej leczenia. Sześćdziesięciu dwóch autorów niniejszej monografii podjęło się opracowania pierwszej w polskiej literaturze medycznej syntetycznej publikacji poświęconej najważniejszym aspektom ostrych stanów wieńcowych. Wielu lekarzy praktyków czeka właśnie na taką wyczerpującą i aktualną publikację. Intensywny rozwój kardiologii inwazyjnej wymaga od coraz większej grupy lekarzy, nie tylko kardiologów, znajomości zasad postępowania w ostrych zespołach wieńcowych, a więc umiejętności szybkiej stratyfikacji ryzyka, doboru terapii i badań, pełnej oceny wskazań do pilnego czy przyspieszonego postępowania inwazyjnego. W książce posłużono się standardami postępowania opracowanymi przez amerykańskie towarzystwo kardiologiczne wraz z ich ostatnią modyfikacją z 2002 roku. Uwzględniono także założenia kolejnej rewizji standardów Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego, które ukażą się pod koniec 2002 roku, a które były już prezentowane na XXIV kongresie europejskich kardiologów.