Książka sytuuje się w kontekstach metodologiczno-poznawczej świadomości współczesnej humanistyki - w których dzieło literackie określa się jako pars pro toto kultury.

Prezentowane w monografii ujęcia analizy fenomenologicznej odsyłają do istotnych pojęć "energetycznej teorii", w której intertekst rozpatrywany jest jako "obiektywnie istniejąca realność".
Konsekwentnie prowadzony dyskurs w sieci kulturowych kontekstów ujawnia za każdym razem inny aspekt ogólnej, modelowej zasady kulturowej teorii literatury.