Tom 59 czasopisma Romanica Wratislaviensia dotyczy jednej z ważniejszych kwestii w najnowszych badaniach nad przekładem: roli tłumacza i wyzwań stających przed nim we współczesnym świecie, w którym wg Daniela Gouadeca wszystko podlega przekładowi, a przekład jak mówi George Steiner stanowi conditio humana.

Składające się na tom artykuły przedstawiają postać tłumacza obserwowaną w różnych perspektywach; znajdujemy w nim studia na temat różnych wyobrażeń metaforycznych, literackich, utrwalonych w stereotypach, wpisanych w teoretyczne wypowiedzi przekładoznawców dotyczących tłumacza, jego pracy, statusu i roli społecznej. Obrazy te dopełniane są charakterystyką różnych grup tłumaczy dawnych i współczesnych (ustnych, teatralnych, literackich...), opartą na analizie różnorodnych źródeł (listów i relacji z podróży, archiwów procesów sądowych, ankiet przeprowadzonych wśród samych tłumaczy). Uzupełniają je portrety tłumaczy, którzy wnieśli czy wnoszą wyrazisty wkład w praktykę przekładową lub w refleksję nad nią.

Zawarte w tomie prace zainteresują oczywiście przekładoznawców, ale także badaczy, którzy zajmują się różnymi formami kontaktów międzykulturowych oraz pośrednikami niezbędnymi w tych kontaktach, a więc literaturoznawców, teatrologów, kulturoznawców, historyków i socjologów.