Hildegarda z Bingen od wczesnego dzieciństwa doświadczała wizji. W bardzo młodym wieku oddana została do benedyktyńskiego klasztoru i została mniszką. Jednak swoje zasadnicze powołanie odnalazła w połowie życia, kiedy miała już ponad czterdzieści lat, wtedy bowiem rozpoczęła działalność publiczną. W ciągu następnych czterech dekad stworzyła kilkanaście większych i mniejszych dzieł (w których zawarła m.in. opisy swoich wizji), komponowała muzykę, leczyła, prowadziła bogatą korespondencję, angażowała się w ówczesną politykę, wreszcie założyła dwa opactwa i zarządzała nimi. A wszystko to w trakcie walki z atakami chorób, które nękały ją od dzieciństwa. Bł. Jan Paweł II nazwał ją "światłem dla ludzi jej czasów, które świeci jeszcze jaśniej dzisiaj". W 2012 roku Benedykt XVI ogłosił ją świętą i Doktorem Kościoła. Opowieść o życiu tej wszechstronnie uzdolnionej, niezwykle aktywnej i energicznej mniszki przedstawiona została przez Elżbietę Wiater na tle fascynującej epoki rozkwitu średniowiecza. Autorka odsłania przed czytelnikami tajemniczy świat średniowiecznych klasztorów, barwnie opisuje życie benedyktyńskich mniszek i mnichów, stara się przybliżyć wizję świata, wzory zachowań i dominujące wartości ówczesnej kultury.