Niniejsza praca składa się z pięciu rozdziałów. Zadaniem pierwszego jest omówienie pojęcia komunikacji oraz dwóch podstawowych modeli komunikacji, tj. transmisyjnego i konwergencyjnego. Następnie przedstawiona jest koncepcja analizy komunikacyjnej, jej status metodologiczny oraz atrakcyjność tej metody badawczej w badaniach nad prawem. Rozdział drugi pokazuje znaczenie teorii komunikacji we współczesnej teorii i filozofii prawa. Na podstawie krytycznej analizy trzech wybranych tradycji w filozofii prawa, tj. teorii argumentacji prawniczej, hermeneutyki prawniczej i socjologicznej jurysprudencji, przedstawione zostają zalety badania tworzenia i stosowania prawa przy wykorzystaniu teorii komunikacji. Trzeci rozdział poświęcony jest wyjaśnianiu zmian zachodzących w procesach komunikacyjnych w związku z rozwojem technologii komunikacyjnych oraz służy wprowadzeniu centralnego dla pracy odróżnienia pojęcia dyskursu i pojęcia tekstu. Rozdział czwarty podejmuje zagadnienie tworzenia prawa. Na podstawie krytycznej analizy tradycyjnych modeli tworzenia pokazana zostaje komunikacyjna specyfika tego procesu oraz omawiany jest wpływ IT na tradycyjne mechanizmy tworzenia tekstów prawnych, na zarządzanie informacją w tekstach prawnych oraz na sposoby udostępniania i przetwarzania informacji prawnej. Piąty, ostatni rozdział poświęcony jest komunikacyjnej analizie procesu stosowania prawa. Kolejno omówiona zastaje relacja między celem i strukturą dyskursów w procesie stosowania prawa. Następnie na podstawie krytyki tradycyjnych modeli stosowania prawa przedstawione jest komunikacyjne ujęcie tego procesu oraz analizowany jest problem epistemologicznego statusu dyskursów w procesie stosowania prawa.