Alex Wendt jest młodym lekarzem laryngologiem zatrudnionym w Szpitalu Miejskim w Warszawie. Po rozpadzie małżeństwa, skazany na samotność i borykający się z tęsknotą za córką, mężczyzna całkowicie koncentruje się na pracy. Medycyna jest sensem jego życia. Pewnego dnia na Oddział Laryngologii zostaje przyjęty Władysław Szymański, pacjent w zaawansowanym stadium raka. Lokalizacja nowotworu sprawia, że rokowania są beznadziejne. Opiekując się umierającym, Alex nawiązuje z nim coraz bliższy kontakt. Starszy pan, pogodzony już ze śmiercią, pragnie tylko jednego - móc samodzielnie decydować o własnym losie i w imię tego prawa, prawa do godnej śmierci, jest w stanie zrobić wszystko.
W trakcie pobytu Szymańskiego na oddziale, Alex poznaje jego córkę, Monikę, tajemniczą i fascynującą kobietę, która budzi w nim potrzebę miłości i bliskości. Uwikłany w nieetyczny z punktu widzenia lekarza romans, zatracony w pracy z terminalnymi pacjentami, Wendt coraz bardziej skłania się ku popełnieniu kontrowersyjnego i zakazanego prawem czynu - eutanazji. Ale ulżenie cierpieniom Szymańskiego i ukojenie bólu zrozpaczonej widokiem umierającego powoli ojca Moniki, będzie oznaczało koniec kariery Aleksa, zwłaszcza, gdy o czynie laryngologa dowiedzą się jego przeciwnicy. Starszy pan chce umrzeć, ale spełnienie jego pragnień może okazać się dla Wendta zarówno psychicznym katharsis, jak i zawodowym samobójstwem.