Szczęśliwie żyjemy w czasach, gdy presja znalezienia się w głównym nurcie nie stanowi podstawowego celu zachowań naukowych. Pochwała różnorodności, która w postmodernizmie znalazła swoje apogeum, niewątpliwie stanowi najlepsze podłoże do poszukiwań, które dalekie od konserwatyzmu i ortodoksji prowadzą do współtworzenia refleksji bardzo twórczej i ożywczej. Książka pod redakcją Marcina Kafara stanowi znakomity przykład wprowadzania do refleksji w obszarze nauk społecznych tych sposobów analizy rzeczywistości, które od ponad dekady są cierpliwie rozwijane w Polsce, a odwołują się do niezwykle ekspansywnych nurtów analiz jakościowych. (...) Praca stanowi cenny przyczynek do rozwoju refleksji w obrębie jakościowego paradygmatu metodologicznego. Ze względu na rzadką dziś dbałość o kulturę języka i klarowność narracji można ją polecić zarówno osobom zaawansowanym w poszukiwaniu inspiracji w obrębie metod jakościowych, jak i adeptom takich poszukiwań (z recenzji prof. dr. hab. Mirosława Sobeckiego) Osobiste doświadczenie każdego z nas (nieprofesjonalna część naszych biografii) nieustannie - świadomie lub nieświadomie ciąży na wszystkim, co mieści się w polu poczynań profesjonalnych: począwszy od wyborów obszarów badawczych, a skończywszy na sposobach ich teoretycznej i metodologicznej konceptualizacji. Proces czerpania z doświadczenia zawodowego (naukowego, badawczego) rzutuje natomiast (...) na życie pozazawodowe; tak więc często mamy do czynienia z czymś w rodzaju inwersji zwrotnej, sytuacji transformującej mnie-badacza jako człowieka ze wszystkimi tego konsekwencjami natury egzystencjalnej, społecznej oraz aksjologicznej. Jak zawiłe, trudne do przewidzenia, a zarazem zwyczajnie ciekawe bywają losy myśli, oplatających je działań i zaangażowanych w nie ludzi dowiadujemy się właśnie z kart prezentowanej tu książki (z Wprowadzenia Marcina Kafara)