Od sennej egzystencji człowieka pogodzonego z szarą codziennością do całkowitego zatracenia. Schowane od dzieciństwa pragnienie urody z powodu błahego przypadku urasta do rangi namiętności, która niszczy. Bohater powieści odkrywa w sobie misję i z gorączką szaleńca podejmuje trud jej spełnienia. Nieistotne na pozór zdarzenia wciągają go w niebezpieczną grę i zatruwają życie. Intensywność pragnienia prowadzi do zupełnej destrukcji osobowości, a proste marzenia stają się obsesją. Urojony cel jest już tylko drogą do obłędu. W książce nie ma nagłych zwrotów akcji, spektakularnych zdarzeń, jazgotu, wybuchów i krzyku. Tu niebezpieczny jest szept, a właściwie podszept. Podszept ciemnego umysłu. Kiedy gubimy miarę, łatwo możemy stać się ofiarami własnych idei