Zbiorem „Ekshibicjonista” Wydawnictwo Marginesy przypomina sylwetkę Janusza Majewskiego jako autora znakomitych opowiadań i miniatur literackich, które – uzupełnione o najnowsze i najstarsze (zadebiutował w pierwszym numerze „Polityki” z 1957 roku) –  ponownie trafiają do rąk miłośników „Małej matury”, „Siedliska” i wydanej niedawno „Zimy w Siedlisku”. Z pewnością ucieszą również licznych wielbicieli filmów w reżyserii Majewskiego, który przyznaje, że „Pisanie było częścią zawodu reżysera: pisałem scenariusze, sztuki telewizyjne, dialogi. Pisałem też bezinteresownie (…) opowiadania, które mogły się stać scenariuszami, lecz z tego zrezygnowałem, opowiadania, które się do tego nie nadawały, miniatury, które bawiły mnie samego”.
W jego utworach głęboka refleksja sąsiaduje z wyszukanym dowcipem, wspomnienia z bogatą wyobraźnią, bezpretensjonalna narracja z przemilczeniem gentlemana, a erudycja zadziwia nawet malkontentów. Majewski zachwyca różnorodnością warsztatu – od realizmu dotąd niedrukowanej „Rozmowy kwalifikacyjnej” po surrealizm „Mieszkańca labiryntu”. Doskonałe pióro autora „Ekshibicjonisty” potwierdza diagnozę zawartą w przytoczonej przez Autora anegdocie – na szczęście posłuchał On mistrza Tadeusza Konwickiego – i pisze! – zdobywając tym coraz większe grono Czytelników.