Problematyka obronności państwa nie zajmowała istotnego miejsca w treści kampanii w programach kandydatów na urząd głowy państwa. Co istotne nawet w komentarzach dotyczących przebiegu kampanii tak znanych politologów jak profesor Zbigniew Brzeziński problematyka obronności stanowiła margines rozważań i ograniczyła się do oceny potencjalnej reakcji Moskwy na polsko-amerykańską decyzję dotycząca rozmieszczenia w Polsce baterii rakiet Patriot.4 Tymczasem ten ostatni fakt mógł przecież stać się kanwą do zasadniczej dyskusji kandydatów na temat roli stosunków ze Stanami Zjednoczonymi w budowaniu strategii bezpieczeństwa narodowego.
Majowa powódź po raz kolejny pokazała, iż w sytuacjach nadzwyczajnych mających znamiona stanu klęski żywiołowej siły zbrojne są niezbędne przy prowadzeniu akcji ratowniczych. Potwierdziło to potrzebę realizacji postulatu utworzenia obok profesjonalnej armii zawodowej, wojsk obrony terytorialnej opartych na masowo przeszkolonym komponencie, zdolnych w obliczu pojawienia się realnego zagrożenia jak np. powódź do natychmiastowego działania na miejscu w okolicach miejsca swojego zamieszkania.5
Reasumując należy stwierdzić, iż problematyka obronności państwa nie stanowiła i nie stanowi szczególnego zainteresowania opinii publicznej i mediów. Dlatego publikując niniejsze materiały chcemy pokazać obszary zaniedbań jak i konieczność podejmowania działań z zakresu bezpieczeństwa kryzysowego.