W styczniu 2005 roku, mój poprzedni zbiór anegdot sądowych Waga anioła został wyróżniony jako „Książka Miesiąca” przez warszawski „Magazyn Literacki Książki”. Od tamtego czasu zbieranie anegdot sądowych stało się moim hobby, moją pasją. Niektórzy mówią nawet, że obsesją, chociaż ja znam gorsze uzależnienia. W każdym razie jest to niezły sposób na dalsze życie w stanie spoczynku.
Niniejszy zbiór obejmuje ponad 200 anegdot i lapsusów, które pochodzą czasowo z przedwojnia, PRL -u oraz III Rzeczypospolitej, zaś terytorialnie głównie ze Śląska, częściowo z krakowskiego, a sporadycznie z innych regionów Polski.
Są wśród nich anegdoty refleksyjne, a nawet dramatyczne, ale głównie zabawne, komiczne, frywolne, ba nawet rubaszne, a ogólny ich wydźwięk jest raczej pogodny.
Problematyka anegdot jest różnorodna. Porusza między innymi kwestię pewnego dostojeństwa prawników przedwojennych, meandry „socjalistycznego prawa” i klimat PRL-u, kwestię „awansu społecznego” sędziów i prokuratorów tamtych lat, specyficzną dla polskiego wymiaru sprawiedliwości instytucję skarg i zażaleń, sprawy damsko-męskie, znaczną feminizację zawodów prawniczych, hermetyczność prawniczego języka i wiele innych spraw.