Liberalizacja sektorów sieciowych należy do ważniejszych zmian z punktu widzenia teorii ekonomii oraz praktyki funkcjonowania gospodarki rynkowej. Obejmuje ona reformy mające na celu uruchomienie rynkowych lub quasi-rynkowych mechanizmów funkcjonowania przedsiębiorstw oraz tworzenie warunków do ich efektywnego działania.
Przełomowym charakterem tych procesów jest to, że sektory sieciowe traktowano jako obszar występowania na tyle istotnych ułomności rynku, aby wykluczyć poddanie ich w znacznym stopniu regulującej roli rynku. Do końca lat 70. XX wieku sektory te stanowiły ogniwa najdalej posuniętego interwencjonizmu państwowego.