Po przeżyciach wojennych Stefan nie potrafi wrócić do normalnego życia. Wciąż wspomina okupację, kiedy wraz z żoną uciekł z transportu. Oboje, skrajnie wyczerpani, postanowili popełnić samobójstwo. Kiedy Wanda skoczyła do rzeki jemu zabrakło odwagi. Teraz żyje z poczuciem winy za jej śmierć. Pewnego dnia spotyka na ulicy żonę, którą uratowali wtedy przypadkowi ludzie. Rozstają się jednak, kiedy Wanda dowiaduje się prawdy. Nie umie pogodzić się z tchórzostwem swego męża. Mimo podjęcia jeszcze jednej próby wspólnego życia nie potrafią zapomnieć o przeszłości. Wanda odchodzi, a Stefan wraca do codziennej pracy, mając jednak nadzieję, że kiedyś znów się spotkają. Kameralny dramat będący jeszcze jednym oskarżeniem wojny, która rujnując uczucia dwojga ludzi, pozostawiła w ich psychice trwały ślad i pozbawiła zdolności do normalnego życia.