Patrząc wstecz to barwny, pełen humoru i nostalgii pamiętnik pisany pod koniec życia Goetla. Autor wspomina w nim swoje dzieciństwo spędzone w młodopolskim Krakowie, burzliwą, lwowską młodość, swoje fascynacje Piłsudskim i socjalizmem, dramatyczne spotkania z Tatrami, studia w Wiedniu i gorzkie lata przeżyte w Warszawie, tuż przed wybuchem I wojny światowej. Książkę zamyka malowniczy opis przygód pisarza w dalekim Turkiestanie, gdzie został zesłany przez Rosjan w 1914 r. Patrząc wstecz to znakomicie namalowany, bezpretensjonalny autoportret jednego z najbardziej niepokornych pisarzy polskich. To także ważny przyczynek do dziejów pokolenia