Wspomnienia Władysława Hercunia odznaczają się literackim zacięciem, różnorodnością sytuacji i zdarzeń przywoływanych przez pamięć, a także zmienną tonacją refleksji. Forma krótkich szkiców, minireportaży, anegdoty, oryginalne typy ludzkie - zwięźle i wyraziście przedstawione, to tylko niektóre z cech tej lektury. Retrospekcja obejmuje rozległy okres: czasy II wojny światowej - okupację sowiecką i niemiecką, zbrodnicza działalność OUN-UPA na terenach Tarnopolszczyzny - kilkunastoletni okres życia w "sowieckim Raju", a następnie repatriację i pierwsze lata po powrocie do Polski: ukończenie studiów, październik '56 i atmosferę odwilży. Szczególnie interesujące są obrazki o kołchozowej rzeczywistości na byłych Kresach RP, obserwacje na temat sowieckiej propagandy i zapis codzienności życia w ustroju "powszechnej szczęśliwości".