Książka przedstawia życie i panowanie Knuta Wielkiego, króla Anglii, Danii i Norwegii. Knut wywodził się z duńskiej dynastii Jelling, był synem Swena Widłobrodego, który w 1013 r. podbił Anglię. Knut poszedł w ślady ojca i w 1017 r., po dwóch latach zmagań wojennych, został królem Anglii. W 1019 r., po śmierci swojego brata Haralda, przejął władzę w Danii a w 1028 r. podbił Norwegię. W ciągu niespełna dwóch dekad, Knut zbudował potężne władztwo na Północy, które jednak rozpadło się tuż po jego śmierci w 1035 r. Książka stara się objąć wszystkie aspekty rządów Knuta w Anglii i w Skandynawii, wskazując tym samym na jego polityczne wyczucie i umiejętnie budowaną propagandę, dzięki którym na trwałe wpisał się w dzieje średniowiecznej Europy.