Ewakuacja Armii Polskiej z ZSSR do Iranu stworzyła na Bliskim i Środkowym Wschodzie nową sytuację dla rządu gen. W. Sikorskiego. Powstał nowy ośrodek polityczny, zdecydowanie opozycyjny wobec rządu, utworzony przez zwolenników sanacji i przeciwników. W. Sikorskiego wywodzących się z różnych środowisk politycznych. Nie był on jeszcze dobrze zorganizowany, nie posiadał swoich struktur, ale wyraźnie wzmocnił się po klęsce polityki wschodniej polskiego rządu. Stanisław Kot należał do tych polityków, którzy widzieli w nim w przyszłości duże zagrożenie dla rządu Sikorskiego: obawiał się podjęcia działań związanych z ewentualnym objęciem władzy w Polsce. Będąc przewodnikiem politycznym Premiera, S. Kot - jak można domniemywać - chciał kontrolować poczynania oponentów i rozbić ich politycznie przed zakończeniem wojny. Twierdzenie to ma charakter hipotetyczny. Jego odrzuceniu lub przyjęciu mają dopomóc m.in. zaprezentowane i opracowane dokumenty, tym bardziej że problem nie doczekał się szerszego opracowania przez historyków, politologów i socjologów polityki. ze Wstępu