Zygmunt Krzyżanowski choć pisał po rosyjsku uważał się za Polaka przebywającego na emigracji w Rosji. Chcąc zachować duchową niezależność w trudnych warunkach sowieckiej rzeczywistości, tworzył w osamotnieniu i utrzymywał się Z przekładów literatury polskiej na język rosyjski. Odkryto go tak naprawdę i zaczęto publikować dopiero w 40 lat po śmierci. Zdobył uznanie wśród rosyjskich literaturoznawców, stawiany przez nich obok Kafki, Witkacego, Gombrowicza.