Czy ochrona konsumenta na rynku kredytu konsumenckiego powinna tylko „wyrównywać” zawodności rynku, czy także iść dalej – w kierunku „bankowości socjalnej” (zapobieganie efektowi wykluczenia z rynku bankowego biedniejszych konsumentów i popychania ich w objęcia parabanków, w których potencjał zagrożeń dla interesów konsumenta jest znacznie większy)? Autor analizuje te problemy na tle rozwoju wspólnego rynku finansowego Unii Europejskiej, a także poprzez pryzmat szans i zagrożeń związanych ze świadczeniem usług finansowych na odległość (zwłaszcza w Internecie) – z uwzględnieniem faktu, iż do tej pory kredyt konsumencki jest przedmiotem harmonizacji regulacyjnej, a upadłość konsumencka – nie.