Armenia - kraj na rozdrożu, "kolebka cywilizacji". Kraj, który pierwszy przyjął chrześcijaństwo za religię państwową, wcześniej niż Rzym i siedemset lat przed Polską. Kraj apostołów: Bartłomieja, Tadeusza Judy, Szymona i Andrzeja. Kraj - prawdziwe muzeum pod otwartym niebem, z niezliczonymi średniowiecznymi kościołami, klasztorami i prastarymi kamiennymi krzyżami - chaczkarami, posadowionymi w najbardziej nieoczekiwanych miejscach, wśród skał i przepaści.
Armenia to kraj górski poprzecinany głębokimi kanionami rzek o stromych, urwistych zboczach. Wysoko w góry sięgają pola uprawne, jeszcze wyżej ciągną się pastwiska. Całe praktycznie terytorium obejmuje strefa aktywna sejsmicznie i Armenia stale jest zagrożona trzęsieniami ziemi.
Armenia to kraj spokojny, najspokojniejszy na Kaukazie. Ormianie mówią o sobie, że myślą są z Zachodem, a sercem ze Wschodem. W ich naturze łączą się góralska zawziętość i hart ducha z umiłowaniem zabawy właściwymi kulturze śródziemnomorskiej.
Ormianie pamiętają swą tragiczną historię. Tutejsze "dzień dobry" - cawyt tanem - oznacza dosłownie: "pozwól, że pomogę ci dźwigać twoją boleść". Na zewnątrz są jednak zawsze pogodni i bardzo życzliwi dla przybyszów.
Książkę można podzielić na część ogólno-informacyjną oraz na turystyczną (opis tras i miejscowości).