Dzieło opisuje filary życia duchowego. Wewnętrzną wolność wobec dóbr materialnych. Odrzucenie pośpiesznego osądzania innych oraz pokorne przyjmowanie trudności, począwszy od trudnych relacji, a skończywszy na chorobach. Wypracowanie w sobie zdolności do dziękowania. Ferreriusz wskazuje na to, że poziom rozwoju duchowego wyraża się nie tylko w przeżyciach modlitewnych, ale także w kulturze osobistej. Motywuje do duchowego wzrostu.

Jeśli prawdą jest, że wszyscy, są powołani do głoszenia ewangelii, to tym bardziej przydadzą nam się pouczenia jednego z mistrzów ewangelizacji. Nie tylko do naszego osobistego wzrostu, ale także po to, by wzrastał Kościół.

Św. Wincenty Ferreriusz (1350-1419), wędrowny kaznodzieja dominikański. Występował przeciwko herezjom, zyskał sobie przydomek "anioła Apokalipsy". Zabiegał o zakończenie wielkiej schizmy zachodniej.