Kampania 1806 roku była pierwszą, od czasu zwycięskiej dla Prus wojny siedmioletniej, w której wzięła udział cała armia pruska. Po 43 latach spędzonych w garnizonach i na manewrach, pomijając udział stosunkowo nieznacznej części z nich w wojnach z rewolucyjną Francją w latach 1792-1795, pruskie bataliony wyruszyły na wojnę, w nadziei kontynuowania tradycji zwycięskiej armii Fryderyka Wielkiego. Z wyjątkiem małej Saksonii, pozbawione sojuszników, zdane na własne, słabsze liczebnie od przeciwnika siły i dowodzone przez podeszłych wiekiem i przekonanych o skuteczności przestarzałej pruskiej taktyki generałów. W przeciągu zaledwie kilku tygodni, rozbita w dwóch rozstrzygających kampanię bitwach pod Jeną i Auerstadt, armia pruska przestała praktycznie istnieć.