W książce poddano analizie postawy pedagogów specjalnych wobec seksualności osób z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim oraz głębszym. Uwzględniono wymiar emocjonalno-wartościujący, poznawczy, behawioralny oraz kontekst tych postaw w postaci kompetencji osobowych. Wydaje się, że poznawcza wartość pracy wyraża się w wielorakości ujęcia poruszonej problematyki. Analiza badań własnych stanowiła kontynuacje rozważań podjętych w części teoretycznej, w której starano się wykazać istotę i złożoność zagadnień niepełnosprawności i seksualności, zwłaszcza w jej wymiarze normatywnym i definicyjnym. Stanowiła również dopełnienie studiów poświeconych roli pedagoga specjalnego, a prowadzonych w kontekście współczesnych paradygmatów pedagogiki. Dokonane analizy, tak literaturowe, jak i empiryczne, implikują kwestie praktyczne, zwłaszcza z zakresu przygotowania i funkcjonowania zawodowego oligofrenopedagogów. Można mieć nadzieję, że opracowanie stanie się przyczynkiem do dalszych eksploracji pogłębiających problematykę, ale nade wszystko do refleksji, których skutki pozwolą optymalizować proces wspierania niepełnosprawnych w doświadczaniu własnej seksualności.