Książka zbiera krytyczne analizy obrazów Polski Wschodniej i jej wschodnich sąsiadów, tworzonych w tej części kontynentu. Autorzy, intelektualiści i uczeni wywodzący się z tego regionu, rozważają problemy wzajemnej percepcji krajów Europy Środkowej i Wschodniej, rysując szeroki kontekst teoretyczny, geopolityczny oraz historyczny. Zastanawiają się nad funkcjami obrazów tych obszarów, analizują tworzone w ich ramach własne tożsamości i wizerunki. Badają przemiany znaczeń takich fundamentalnych pojęć jak Kresy, orient czy peryferie. Wśród kluczowych zagadnień podjętych w pracy wymienić można pytania o to, dlaczego i w jakich okolicznościach powstają negatywne stereotypy Wschodu, jak zmieniają się ich formy na przestrzeni dziejów oraz jak odnosić do nich narzędzia krytycznej teorii społecznej na czele z tytułowym pojęciem orientalizmu Edwarda Saida.