Kim był ten poeta, który zapisał się w zbiorowej pamięci wierszami o zaczarowanej dorożce, ogórku, który nie śpiewa, i Teatrzykiem Zielona Gęś Zielonym Konstantym zakochanym na wieki w srebrnej Natalii Oszustem, słodkim szarlatanem, sztukmistrzem wyciągającym wiersze jak króliki z kapelusza Kpiarzem sypiącym fajerwerkami dowcipu A może psem na forsę piszącym na akord dla tego, kto zapłaci Postacią tragiczną, uwikłaną w nałóg i kolejne polityczne układy Człowiekiem zdolnym oświadczyć się podczas wojennej tułaczki trzem kobietom naraz, gdy w domu czekała żona A może księżycowym facetem, zakochanym przed wszystkim w poezji i muzyce Książka Anny Arno odkrywa przed nami wszystkie te twarze Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego i jeszcze wiele innych. Podobnie jak jego poezja, mieni się wieloma odcieniami, obraz poety raz jest flamandzkim portretem, raz socrealistycznym plakatem, a innym razem karykaturą z Przekroju.