Głównym celem tej książki jest analiza współczesnych obrazów komunizmu i PRL-u oraz szeroko pojętej pragmatyki i skomplikowanej semantyki tych terminów w dziełach literackich, filmowych, tekstach publicystycznych, eseistycznych, biograficznych i naukowych oraz w artefaktach powstałych po 1989 roku. Komunizm, a właściwie jego współczesne tekstualizacje, jest więc traktowany jako praktyka kulturowa, której wymiar dyskursywny zdaje się nierozerwalnie związany ze społecznym.