W 1945 r., po kilku miesiącach niepewności, komu ostatecznie przypadnie w udziale niemiecki Stettin stał się polskim Szczecinem. Autor bada skutki, jakie ów historyczny przełom oznaczał dla Szczecina i szczecinian - dawnych i nowych. Punktem wyjścia są procesy wymiany ludności - wysiedlenie Niemców i powolne zasiedlanie miasta przez Polaków, przybywających z różnych stron kraju i świata, oraz początki odbudowy. Autor przygląda się poszukiwaniu przez szczecinian nowej tożsamości na przełomie XX i XXI w, kiedy uwolnieni od balastu ideologicznego poprzednich dziesięcioleci zdołali odważnie i świadomie nawiązać do sukcesów, jakie odnieśli w okresie powojennym.