Kolejny tom serii jest pierwszym nowoczesnym tłumaczeniem na język polski jednego z najważniejszych pism retorycznych Cycerona. Odegrało ono wielką rolę w Średniowieczu, gdyż pod nazwą Rhetorica vetus wykładane było na uniwersytetach i w szkołach katedralnych jako podręcznik retoryki. Na tom składa się tekst oryginalny, przekład, wstęp wyjaśniający znaczenie dzieła, objaśnienia i zestawienie terminologii retorycznej Arpinaty. Tłumaczka musiała się zmierzyć nie tylko z trudnym tekstem oryginału, lecz także ze specjalistyczną terminologią retoryczną, niemającą często w polszczyźnie dotąd ustalonego odpowiednika. Autor zaś wstępu i komentarzy objaśnił zawiły tekst i naszkicował historyczne oraz literackie tło retorycznego dzieła.