To narracyjny, nieomal blogowy sposób przestawania z tekstem św. Augustyna, syntetyzujący znaczące teksty interpretacyjne i egzegetyczne. Przebija z nich biegłość autorki w kwestiach filozoficznych i muzykologicznych. [] Autorka zawarła w swej książce poszerzoną interpretację kategorii: musica mundana, musica humana i musica instrumentalis. Za św. Augustynem przeniosła znaczenie tych pojęć z pitagorejskiego świata liczby, porządku, rytmu i sensu w obszar biblijno-teologicznej tożsamości chrześcijaństwa IVV wieku. Nie jest to jednak książka z zakresu tylko patrystyki, ale ma charakter refleksji historiozoficznej, estetycznej i kulturoznawczej. Z recenzji prof. dra hab. Karola Klauzy To książka o charakterze interdyscyplinarnym: łączy zagadnienia filozoficzne, teologiczne i patrystyczne. Jej związek z historią filozofii oraz historią literatury wczesnochrześcijańskiej wynika z przyjętej bazy źródłowej. Stanowi bowiem analizę dialogów filozoficznych św. Augustyna, a więc pism, które autor ten stworzył w pierwszym okresie swej twórczości, gdy fascynował się filozofią i spuścizną antyczną. [] Uważam, że książka będzie pożyteczna dla wszystkich, którzy interesują się filozofią starożytną i wczesnochrześcijańską, myślą św. Augustyna i koncepcją muzyki jako takiej. Z recenzji ks. prof. dra hab. Józefa Naumowicza Autorka trafnie i kompetentnie rekonstruuje muzykologię, jaką Augustyn na początku swojej drogi twórczej proponuje współczesnej sobie, jak to dzisiaj byśmy nazwali, inteligencji. Używam cudzysłowu, bo w starożytnej muzykologii już od czasów Pitagorasa więcej było arytmetyki, metafizyki, astronomii i antropologii niż muzykologii w dzisiejszym tego słowa znaczeniu. Jej początkiem była fascynacja ładem i porządkiem, jakie panują w widzialnym wszechświecie. Ze Słowa wstępnego prof. dra hab. Jacka Salija OP