Jedna z najgłośniejszych prac wybitnego angielskiego filozofa i publicysty. To pełna odniesień do sztuki i literatury, filozoficzna opowieść o ludzkiej seksualności, jej przejawach w kulturze i związanych z nią obyczajowych i politycznych kontrowersjach. Książka ta stanowi próbę ujęcia pożądania seksualnego jako zjawiska charakterystycznego wyłącznie dla ludzi. Choć została napisana z punktu widzenia filozofii analitycznej, jej cel ma szersze znaczenie kulturowe, a jest nim przedstawienie całościowej odpowiedzi na libertariańską moralność, która zdobyła dominującą pozycję w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku i panuje po dziś dzień. Moralność ta, odpowiedzialna za zniszczenie norm seksualnego zachowania w takiej formie, w jakiej pojmowały je poprzednie pokolenia, stworzyła nowy rodzaj społeczeństwa. Charakteryzuje się ono tym, że coraz więcej dzieci rodzi się z nieprawego łoża lub jest zabijana przed narodzeniem; małżeństwa zawierane są coraz rzadziej, a rozwody stały się bardziej prawdopodobne niż kiedykolwiek przedtem; homoseksualizm został uznany za normę, a pedofilii, choć ciągle ogólnie potępianej, sprzyja się ukradkiem. Społeczeństwo to ma obsesję na punkcie seksu, ale jednocześnie go zbanalizowało, redukując do przyjemnego doznania, które jednostka może osiągnąć w dowolny sposób. W coraz mniejszym stopniu dostrzegamy prawdziwą moc seksualnej namiętności, w której dwoje ludzi całkowicie oddaje się sobie nawzajem i staje się jednym. Nowa moralność seksualna nie tylko zachwiała społeczeństwem i zagroziła jego reprodukcji, ale podważyła jeden z naszych najbardziej inspirujących ideałów, dzięki któremu w poprzednich pokoleniach niezliczona liczba jednostek nadawała sens swojemu życiu. Zastanawiając się nad tymi zdumiewającymi stratami, zdecydowałem się napisać tę książkę jako wyraz uznania dla doświadczenia, które moje pokolenie, dążąc do niego i osiągając je jedynie w niewykształconej i nietrwałej formie, w końcu odrzuciło. (fragment Wprowadzenia do wydania polskiego).