Brytyjski czołg lekki Vickers 6-ton stanowił ważne ogniwo rozwoju czołgów w okresie pomiędzy I a II wojną światową. Układ konstrukcyjny Vickersa stał się wzorcem dla wielu ówczesnych konstrukcji, a zastosowane w nim po raz pierwszy zblokowane uzbrojenie w wieży („dupleix mounting”) – działko i karabin maszynowy, jest stosowane do chwili obecnej w zasadzie we wszystkich czołgach świata.
W armii polskiej znalazło się 38 czołgów tego typu, które we wrześniu 1939 roku stanowiły uzbrojenie dwóch kompanii czołgów lekkich 121. Kompanii Czołgów Lekkich walczącej w składzie: 10. Brygady Kawalerii Zmotoryzowanej i 12. Kompanii Czołgów Lekkich Warszawskiej Brygady Pancerno-Motorowej.
Czołg Vickers 6-ton Mark E stanowił podstawę do opracowania udanej polskiej konstrukcji, czołgu lekkiego 7TP, a później 9TP.
W pierwszej części monografii zostanie omówiony tylko czołg Vickers 6-ton Mark E Type A i Type B (Alternative A i Alternative B) używany w Wojsku Polskim.