To co do niedawna wydawało się być tylko sposobem życia zakonników, tych bardziej wtajemniczonych, pogłębiona świadomość eklezjalna proponuje wszystkim świeckim, samotnym i żyjącym w małżeństwie, jako sposób życia. Dawniejsze ujęcia cechowała jakby niewiara, że ludzi świeckich może interesować, a już nie mówiąc pociągać, sposób życia jakoby zakonny. W myśleniu tym oprócz niewiary w możliwości człowieka, jest pobłażliwe traktowanie stanu świeckiego jako pewnego niedorozwoju doskonałości zakonnej.