Jarosław Iwaszkiewicz uczynił przemijanie, starość i śmierć jednym z najważniejszych tematów swojej twórczości. Mimo to ów obszar zainteresowań pisarza pozostaje wciąż niedostatecznie zbadany. Ową lukę próbuje wypełnić książka Józefa Majewskiego. Zawiera ona wielowątkowe, bogate w odniesienia kulturowe i mitologiczne komentarze do kilku jak dowodzi autor eschatologicznych opowiadań Iwaszkiewicza (Panny z Wilka, Sny, Ogrody, Sérénité) oraz słynnej Uranii ostatniego wiersza poety, stanowiącego kulminację i podsumowanie jego ponadsześćdziesięcioletnich rozmyślań nad przemijaniem i śmiercią.