Książka García. Resztki świata jest wprowadzeniem w twórczość sceniczną i dramatopisarską Rodrigo Garcíi. Oprócz niepublikowanych dotąd dramatów pisarza (Ogrodnictwo ludzkie, Agamemnon. Wróciłem z supermarketu i spuściłem synowi lanie, Wolę, żeby sen mi spędził z powiek Goya niż pierwszy lepszy skurwysyn, Daisy) zawiera teksty analityczne przybliżające konteksty, w jakich porusza się artysta. Artykuł José Antonia Sáncheza przedstawia twórczość Rodriga Garcíi w kontekście latynoamerykańskim. Tomasz Kireńczuk analizuje w swoim tekście takie dramaty pisarza, jak Versus, Rozsypcie moje prochy w Eurodisnaylandzie, Król Lear. Artykuł Christilli Vasserot pozwala zrozumieć tryb pracy reżysera nad tekstem, który u Garcíi służy scenie, nie jest wobec niej drugorzędny, powstaje wraz z przedstawieniem. Tekst Fernanda Flóreza sytuuje natomiast teatr Garcíi w szerszym kontekście debaty nad współczesnością. Książka oddaje też głos samemu autorowi - w dwóch przeprowadzonych z nim wywiadach.