Problematyka zróżnicowania sfer kontaktów międzyludzkich oraz relacji między tymi sferami jest od dłuższego czasu ważnym przedmiotem interdyscyplinarnych badań naukowych w humanistyce światowej. W Polsce jest ona podejmowana tylko cząstkowo i sporadycznie, a w odniesieniu do czasów oświecenia nie była dotąd rozpatrywana, choć w tej właśnie epoce zachodziły istotne procesy kształtowania się nowych wzorców pojmowania tych sfer i ich przemian. Książka Publiczne, prywatne intymne w kulturze XVIII wieku jest pierwszą publikacją dotyczącą tytułowych kategorii w kulturze tego okresu. Zawiera zarówno prace podejmujące teoretyczne kwestie rozumienia i wyróżniania tych kategorii, jak i oparte na nieopracowanych i niewykorzystywanych dotąd źródłach badania sposobów odsłaniania prywatności i intymności w różnego rodzaju dokumentach (epistolografia, dzienniki, zapisy osobiste, dzieła sztuki, świadectwa pośrednie) piśmiennictwa i literatury XVIII wieku. Ważną cechą książki jest jej aspekt komparatystyczny, zawiera ona również studia odnoszące się do kultury Europy Zachodniej, a także Ameryki Północnej, co pozwala obserwować tendencje wspólne i kulturowe zróżnicowania w rozumieniu tych kategorii. Zawarte w niej studia ukazują tendencje wyodrębniania się sfer publicznego, prywatnego i intymnego, sposoby oraz przyczyny ich przenikania się i reprezentowania w kulturze. Istotna jest również interdyscyplinarność ujęcia zjawiska, rozpatrywanego w perspektywie badawczej historii, piśmiennictwa, historii sztuki, mentalności, obyczajowości, traktowanego kompleksowo i wielostronnie, w perspektywie antropologicznej, odnoszącej się do koncepcji człowieka, jego podmiotowości i doświadczenia świata. Są to ujęcia dotychczas niewystępujące w badaniach epoki, ukazują nowe jej aspekty, poszerzając konkretną wiedzę i doskonaląc stosowane metody badawcze.