Książka dotyczy organizacji konnicy bizantyńskiej i jej doborowych formacji. Porusza także problematykę broni, uzbrojenia i ekwipunku jeździeckiego oraz taktyki inspirowanej wpływami ludów koczowniczych i antycznej tradycji, co przejawiało się w praktycznym wykorzystaniu rozwiązań taktycznych przedstawionych na kartach traktatów wojskowych, powstałych w okresie tzw. "renesansu macedońskiego". Wzrost znaczenia militarnego konnicy wpływał także na zmiany społeczne i etniczne zachodzące w społeczeństwie bizantyńskim. Miało to związek ze wzrostem wydatków na armię i częstym osiedlaniem na terytorium bizantyńskim przedstawicieli ludów charakteryzujących się bogatymi tradycjami jeździeckimi, co nie pozostało bez wpływu na skład etniczny społeczeństwa bizantyńskiego. Wzrost znaczenia militarnego konnicy spowodował także powstanie grupy profesjonalnych wojowników, co był jednym z czynników wywierających wpływ na kształtowanie się grupy społecznej, którą była arystokracja wojskowa.