Trzecia książka z serii Mistrzowie Literatury Amerykańskiej, poświęcona twórczości Cormaca McCarthy`ego, uznawanego za jednego z czterech, obok Thomasa Pynchona, Dona DeLillo i Philipa Rotha, najważniejszych powieściopisarzy amerykańskich. Jego styl bywa niekiedy porównywany do twórczości Williama Faulknera i Hermana Melville`a. Cormac McCarthy, jeden z najbardziej oryginalnych twórców literatury amerykańskiej po II wojnie światowej, urodził się w 1933 roku w Providence w stanie Rhode Island, a wychował w Knoxville w Tennessee. Debiutancką powieść Strażnik sadu wydał w 1965 roku. Ta książka - jak i kolejne trzy osadzone w przedwojennych lub późniejszych realiach Południa - wpisuje się w regionalną tradycję literacką, odzwierciedlając zarazem znamienne dla tego pisarza zakorzenienie w konstrukcjach archetypowych, symbolicznych bądź mitycznych. Gdy McCarthy przeniósł się w latach 70. na Południowy Zachód - najpierw osiadł w Teksasie, a potem w Nowym Meksyku, gdzie mieszka do dziś - zmienił scenerię swoich powieści i sięgnął po szczególny amerykański rodzaj pisarstwa regionalnego, jakim jest western. W kontrowersyjnym Krwawym południku wykorzystał ten gatunek w sposób rewizjonistyczny, a w Rączych koniach - które przyniosły mu sławę - nostalgiczny. Popularność pisarza wzrosła jeszcze bardziej dzięki ekranizacjom dwóch książek wydanych po 2000 roku: To nie jest kraj dla starych ludzi i Drogi. Oprócz dziesięciu powieści McCarthy ma w swym dorobku dwie sztuki teatralne i dwa oryginalne scenariusze filmowe. Jest laureatem ważnych nagród literackich, m.in. National Book Award, National Book Critics Circle Award, Pulitzera i PEN/Bellow.