Zawarte w antologii teksty traktują o konsekwencjach rozwoju medycyny i genetyki, o medykalizacji i sposobach radzenia sobie z nią w codziennym życiu, o negocjowaniu znaczeń związanych z nowoczesnymi technologiami medycznymi przez ludzi chorych i zdrowych, o ich nadziejach i lękach, wizjach przyszłości i opowieściach o przeszłości. Rozwój genetyki wpływa na kształtowanie tożsamości zbiorowych i indywidualnych, na definiowania ja i miejsca w relacjach społecznych. Terminy takie jak DNA, gen, komórki macierzyste pojawiają się dziś także w potocznych dyskursach. Coraz częściej uznaje się, że gen - potoczna definicja genu nie musi być równa definicji naukowej - jest odpowiedzialny za jakość i kształt naszego życia. Odwoływanie się do genu może budować nowe struktury odpowiedzialności i powodować zmianę relacji społecznych, w tym rodzinnych. Książka zainteresuje nie tylko etnografów, antropologów czy socjologów medycyny, ale także bioetyków i lekarzy, dla których człowiek jest czymś więcej niż tylko maszyną czekającą na naprawę, a ciało ludzkie jest realną sferą doświadczenia ludzkiego, podstawowym wymiarem człowieczeństwa.