Trzytomowa książka jest swoistym duchowym pamiętnikiem, w którym zapisany jest wewnętrzny dialog duszy z Jezusem Chrystusem.

Gabriela zapisywała słowa wewnętrzne – jest to zjawisko znane w dziejach mistyki chrześcijańskiej – pochodzące nie od niej samej, nie z jej fantazji, lecz od samego Chrystusa.

Niejednokrotnie były to odpowiedzi na pytania związane z konkretnymi sytuacjami, trudnościami czy problemami, które wtedy przeżywała.

Z tych zapisków odsłania się postać tego samego Mistrza, który usiadł kiedyś w Betanii na podwórku domu Łazarza i Marty, z Marią u Swych stóp i prowadzi z Czytelnikami dalszy ciąg dialogu tam zapoczątkowanego na temat poszukiwania owej najlepszej cząstki (Łk 10, 42), której jedynie w życiu potrzeba.