Począwszy od III wieku p.n.e. Rzym rozpoczął ekspansję w zachodniej części Morza Śródziemnego, prowadząc wojny, zwane wojnami punickimi, z armią Kartaginy dowodzoną przez wybitnego stratega Hannibala. Równie agresywną politykę prowadził wobec królestw hellenistycznych we wschodniej części Morza Śródziemnego, m.in. wobec Macedonii i Syrii, które w końcu stały się prowincjami rzymskimi. Utworzenie kolonii w Galii i podbój Hiszpanii wzmocniły rzymską hegemonię w regionie w II wieku p.n.e.