W XI i XII wieku organizacja feudalnego społeczeństwa Europy była podporządkowana wojnie, jednakże niewiele wiadomo na temat umiejętności, którymi wykazywali się rycerze oraz ich przywódcy podczas działań wojennych. Większość źródeł informacji dostępnych dla badaczy i zwykłych czytelników to historie sztuki wojennej, które stanowią przegląd całego średniowiecza. Ponieważ żaden badacz nie jest w stanie ogarnąć źródeł do historii tak obszernego tematu i obejmującego całe tysiąclecie, tego rodzaju prace muszą bazować na bardziej ograniczonych pracach specjalistów. Próby stworzenia syntezy skończyły się tylko częściowym powodzeniem, ponieważ takie specjalne studia są dość nieliczne. Potrzeba ich więcej, aby lepiej zrozumieć działania wojenne w średniowieczu, które były ważnym aspektem życia w tej epoce, i właśnie ta potrzeba doprowadziła do powstania niniejszej książki.