Ksiądz Dariusz Dębiński wydał w poręcznym, turystycznym formacie książeczkę Na maryjnych szlakach Europy. Łotwa (2009, Warszawa, wyd. Jastar Robert Bartold). Znajdziemy w niej rysy historyczne poszczególnych maryjnych sanktuariów, opisy kościołów, dzieł sztuki sakralnej (głównie słynących cudami obrazów), wiele ładnych zdjęć, wszelkie informacje turyście/pielgrzymowi potrzebne: dojazd, kontakt, wskazówki i porady. A miejsc kultu maryjnego na Łotwie opisał ks. Dębiński pięć. Wyliczam: Aglona (Agłona), Izvalta (w spisie treści z transliteracją jako "Izwalta"), Pasiene, Sarkaņi (Sarkany), Skaistkalne (w spisie treści z błędem jako "Skaistkane"). Rzecz (jak na przewodniko-informator) jest przygotowana skrupulatnie i na pewno grupie docelowej godna polecenia. W zasadzie można z tą książeczką ruszać na szlak maryjny bez GPSa i połączenia z internetem. Dojazdy do miejscowości opisane bardzo dokładnie, rys historyczny każdego miejsca dla turysty/pielgrzyma wystarczający, opis architektury i dzieł sztuki pewnie dla znawców daleko niewystarczający - ale dla przeciętnego podróżnika chyba właściwy. Są nawet numery telefonów do proboszczów, jakby kto chciał się zapowiedzieć z większą grupą. Ogólnie: nic się nie stanie, jak wybierzemy się na religijny szlak bez tej książeczki - ale może stać się wiele dobrego, jeśli wybierzemy się z nią. Ot, unikniemy na przykład przykrego uczucia rozczarowania, gdy okaże się rzecz z polskiej perspektywy wręcz niepojęta: sanktuarium zamknięte, bo otwarte tylko od wielkiego dzwonu. I jeszcze ogólniej: miło sobie choćby na sucho poczytać, siedząc w domu. Ciekawe informacje z historii Łotwy i historii kultu religijnego na Łotwie do głowy wejdą, oczy nacieszą się zdjęciami kościołów, dzieł sztuki sakralnej i łotewskich krajobrazów, a może ziarno trafi na podatny grunt i zakiełkują plany zacnych wypraw. Ks. Dębiński traktuje tę książeczkę jako pierwszy tom cyklu. Następna w kolejce ma być Litwa. Życzę powodzenia i gratuluję dobrze przygotowanego informatora o sanktuariach maryjnych na Łotwie.