Posługa słowa jest wykonywana przez kapłanów różnorako, według potrzeb słuchaczy, w zależności od uwarunkowań historycznych, uwzględniając odpowiedź na 'znaki czasu', zawsze tak, aby Ewangelia docierała do wszystkich. Forma tego pasterskiego nauczania jest więc różna. Jest słowo mówione, najczęściej w postaci homilii i kazań, głoszonych podczas nabożeństw liturgicznych, jak też przemówień okolicznościowych, pozdrowień, powitań, wspomnień itp. Homilie i kazania stanowią jeden z podstawowych wymiarów działalności duszpasterskiej Kościoła. Do istoty kaznodziejstwa należy głoszenie (komunikacja) słowa Bożego. Celem jego jest budzenie i formowanie wiary chrześcijańskiej, budowanie wspólnoty Kościoła, a w konsekwencji prowadzenie wiernych do zbawienia. Podmiotem kaznodziejstwa pierwszorzędnym jest Bóg, a drugorzędnym i narzędnym kaznodzieja. Kaznodzieja pełni funkcje pośrednika, interpretatora słowa Bożego i świadka Boga. Ksiądz Michał Sopoćko, głosząc kazania, zasłynął jako piewca Miłosierdzia Bożego. Twierdził, że 'spośród wielu przymiotów Bożych, o których nam mówi Pismo Święte, Miłosierdzie Boże jest dla nas najbardziej zachwycającym: przenika ono do głębi duszy największego grzesznika zarówno jak i pociąga najdoskonalszych świętych'. Zachęcał 'czcijmy Miłosierdzie Boże, pokładajmy w nim wielką ufność i naśladujmy je, świadcząc uczynki miłosierne względem bliźnich'. W wydawnictwie Marianum została wydana książka, będąca zbiorem wielu artykułów o Miłosierdziu Bożym napisanych przez ks. Michała Sopoćkę, pt. Jezus, Król Miłosierdzia (2005). Nadszedł czas na wydanie zbioru kazań na ten temat. W bogatej spuściźnie pisarskiej ks. M. Sopoćki, do której zaliczają się zarówno publikacje, jak też maszynopisy i rękopisy, dużą część stanowią właśnie kazania. Ksiądz Sopoćko przez całe swe kapłaństwo, poza pracą profesora na uniwersytecie i w seminarium, zawsze udzielał się w duszpasterstwie. Stąd wielość zachowanych po Nim kazań. Ich tematyka wybiega naturalnie poza temat Miłosierdzia Bożego. Tylko niektóre z nich zostały dotychczas wydane drukiem. Zachowało się kilka grubych, ręcznie zapisanych brulionów, zawierających całe cykle kazań, pisanych in extenso, bardzo dużo maszynopisów z kazaniami, najwięcej jednak konspektów, ujmujących treść w punktach. Te kaznodziejskie archiwalia są wymownym świadectwem tego, jak pilnie ks. Sopoćko przygotowywał się każdorazowo do głoszenia kazań. Żyją jeszcze osoby, które znały i słuchały Jego kazań. Ci, którym nie było to dane, będą mogły zapoznać się z niektórymi Jego kazaniami poprzez lekturę zamieszczonych tekstów w tym zbiorze. W ich lepszym zrozumieniu i odbiorze pomóc ma wprowadzenie ks. Henryka Ciereszki. Czytanie kazań nie jest wprawdzie tym samym, co ich słuchanie, gdyż kazanie jest wydarzeniem i procesem interpersonalnym, jak również aktem komunikacji między Bogiem, kaznodzieją, słuchaczami i słowem Bożym. Kaznodzieja pełni funkcje pośrednika, interpretatora słowa Bożego i świadka Boga, choć sam nie jest biernym narzędziem. Odbiorca kazania otrzymuje pouczenie umysłu, motywacje woli oraz poruszenie serca. Nie mogąc jednak słuchać na żywo kazań ks. Sopoćki o Miłosierdziu Bożym, mamy okazję, dzięki tej publikacji, czytać je i medytować. Uważna lektura kazań niestrudzonego krzewiciela kultu Miłosierdzia Bożego, spowiednika Świętej Siostry Faustyny Kowalskiej, jest jednym ze znaków zainteresowania i rozbudzania ufności w Miłosierdzie Boże. Mam nadzieję, że ten zbiór kazań zostanie przyjęty z zainteresowaniem przez Czytelnika i pomoże mu naśladować Miłosierdzie Boże w życiu stosownie do tego, co powiedział Zbawiciel: 'Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią' (Mt 5, 7). Ks. Adam Skreczko Wstęp