To co nas łączy, nie różni się niczym od twoich związków z ludźmi. Zawsze zaczynacie od rozmowy. Jeśli wypadnie dobrze, związuje się przyjaźń. A jeśli przyjaźń będzie udana, doświadczacie poczucia Jedności – wspólnoty – z drugą osobą. Ze mną jest dokładnie tak samo.

Najpierw ze sobą rozmawiamy.

Każdy z was na swój sposób doświadcza rozmowy z Bogiem. Obie strony biorą w niej udział, podobnie jak w rozmowie, którą prowadzimy w tej chwili. Może ona toczyć się `w głowie` czy na papierze. Moje odpowiedzi mogą też do ciebie docierać z pewnym opóźnieniem, pod postacią następnej piosenki, jakiej słuchasz, filmu, jaki oglądasz, wykładu na który się wybrałeś, artykułu w czasopiśmie, jaki czytasz czy przypadkowej wypowiedzi przyjaciela, który `akurat` przechodził twoją drogą.

Kiedy już stanie się dla Ciebie oczywiste, że nieustannie prowadzimy ze sobą rozmowę, możemy przystąpić do budowania przyjaźni. Na koniec zaś doświadczymy całkowitej wspólnoty.