Niniejsza książka inauguruje serię wydawniczą poświęconą badaniom nad kulturą medyczną krajów pozaeuropejskich. Będą w niej publikowane prace zarówno autorów polskich, jak i zagranicznych dotyczące lokalnych tradycji medycznych w krajach Afryki i Azji (pozostałe kontynenty będą w niej reprezentowane rzadziej), występujących zarówno w XIX i XX w., jak i współcześnie. Naszym zamiarem jest przybliżenie szerszej publiczności wyników badań XIX-wiecznych podróżników i etnografów, dokumentujących koncepcje dotyczące przyczyn i przebiegu chorób, jak również metody ich leczenia, występujące przed nawiązaniem przez lokalne społeczności szerszych kontaktów ze standardem medycyny europejskiej. Zamierzamy także przedstawić stopniowe upowszechnianie się w tradycyjnych społecznościach poza Europą i we współczesnych państwach zlokalizowanych na innych niż Europa kontynentach współczesnego standardu klinicznego, którego podstawy podlegają uzgadnianiu z lokalną tradycją światopoglądową. Pierwszy tom serii jest poświęcony kulturze medycznej islamu jako wyodrębnionego obszaru kulturowego na podstawie przesłanek nie geograficznych, ale światopoglądowych. Przedstawiamy tu zarówno tradycyjną medycynę Proroka, jak i przykłady recepcji w medycynie islamskiej standardu starożytnej medycyny egipskiej, greckiej oraz rzymskiej, a następnie wybrane aspekty związane z organizacją opieki medycznej, etyką lekarską, diagnostyką i terapią we współczesnych krajach islamskich.