Był niewykształconym chłopem z guberni tobolskiej, który zasłynął dzięki swym zdolnościom parapsychicznym i w 1905 r. Został przedstawiony na dworze Mikołaja II jako uzdrowiciel. Widziano w nim demonicznego faworyta ostatniego cara Rosji, a towarzyszącą jego praktykom ezoterycznym atmosferę skandalu i rozwiązłości oraz próby manipulacji z zewnątrz odbierano jako zagrożenie polityczne. Został zamordowany 30 grudnia 1916 r, przez ludzi z najbliższego otoczenia cara.