Są to krótkie teksty rymowane do automatyzacji głosek: pierwsza - szeregu szumiących, a druga - szeregu syczących. W każdej publikacji jest około dziewięćdziesięciu wierszyków, częściowo zilustrowanych. Ich podział zgodny jest z porządkiem prowadzenia terapii poszczególnych dźwięków. Rozpoczęto od izolacji danej głoski, poprzez logotomy, nagłos wyrazowy pierwszej z szeregu ćwiczonych głosek, następnie śródgłos, ewentualnie wygłos. Stopniowo wprowadzano kolejne z głosek w szeregu.Zaprezentowane teksty w większości pochodzą z literatury pięknej, czasopism dla dzieci lub podręczników dla klas nauczania zintegrowanego. Niektóre z nich to modyfikacje wierszy popularnych poetów lub autorskie wytwory, co wynikło z potrzeby wielokrotnego użycia wybranego dźwięku. Zastosowanie krótkich rymowanek w automatyzacji poszczególnych głosek spowodowane było przyjemnością, z jaką dzieci słuchają łatwo wpadających w ucho wierszyków. Częstość ich powtórzeń wywołuje wrażenie zabawy, a nie żmudnych ćwiczeń.