Ojcowie Kościoła, jako troskliwi duszpasterze żyjący blisko swoich wiernych, odczuwali potrzebę adaptacji orędzia ewangelicznego do mentalności swojego czasu. Dzięki temu ich teologia, egzegeza Pisma Świętego, katecheza, liturgia, życie duchowe i duszpasterskie łączyły się w żywą całość, przemawiając do całego człowieka - jego myśli, woli i uczuć. Jan Paweł II podkreśla aktualność ich nauczania, niosącego człowiekowi nadzieję, że ostateczny sens życia i historii człowieka został nam dany w Słowie Bożym, które stało się Ciałem.